 |
|
A11g:Jablonski 02
Stegosaurus’tan salyangoza
Daha ilkokuldayken David Jablonski’nin aklında bir paleontolog olmak vardı. Haki renkli gömleği ve şortu, arazi şapkasıyla kemik avcısı gibi görünen, bir zamanlar Dünya’da gezinmiş olan büyük hayvanların fosillerini çıkaran bir paleontolog... Kafayı dinozorlara takmıştı; fanatik denebilecek düzeydeki ilgisini okul projeleriyle ve müze ziyaretleriyle besliyordu. Daha sonra üniversitedeyken, ilgisi büyük mahluklardan büyük sorulara kaydı. Evrim ve ekoloji ile ilgili temel hipotezlerin fosil kayıtlarını kullanarak sınanabileceğini fark etti. Fakat o sorular üzerine çalışmak için David Jablonski fikirlerini, normalden çok daha fazla zenginlikte fosil kaydına sahip olan organizma gruplarını kullanarak test etmeliydi.
Ne yazık ki dinozor fosilleri genelde azdı ve fosiller arasındaki zaman dilimleri genişti. Örneğin bugüne kadar tam olarak ele geçmiş olan T. rex sayısı 30’dan azdır. Dinozorlar iridirler, vücutları çürümeye yatkındır ve karasal yaşam tarzına sahiptirler. Bu nedenle de onlara ait fosil kayıtları çok iyi değildir. Oysa midyeler, salyangozlar ve diğer kabuklular küçüktürler, kolayca fosilleşebilen kabuklara sahiptirler ve fosilleşmenin görece kolay gerçekleştiği çevrelerde yaşarlar. Aslına bakarsanız kabuklu fosilleri o kadar boldur ki ABD’nin bazı kısımlarında yol dolgusu olarak kabukluların fosilleri kullanılır! David Jablonski böylece en uygun paleontolojik kobayı bulmuş oldu ve dinozorlardan kabuklulara geçip veri toplamay başladı.
 Maryland’de Miyosen katmanında bulunan fosil kabuklular |
Fosil kabukluların fotoğrafı Şikago Üniversitesi’nden Susan Kidwell’den alınmıştır.
|
|
|
