Evrimi Anlamak kapsamlı ve anlaşılır evrim rehberiniz!

A9a:Şenyüz Örümcekleri 11

Git ve: kullan, ara
Evrim 101 İçindekiler << önceki | sonraki >>

Avcının arama imgeleri: Mavi alakarga deneyi

Bluejay.jpg

Mavi alakargalar ve kimi başka organizmalar üzerinde çalışan McMaster Üniversitesi’nden Reuven Dukas ile Nebraska Üniversitesi’nden Alan Bond ve Alan Kamil, canlıların dikkatlerini aynı anda birden fazla şeye vermekte, örneğin birden fazla av tipini aynı anda aramakta zorlandıklarını keşfetmişlerdi.

Bond ve Kamil mavi alakargalara, bir bilgisayar ekranında beliren ve kendi doğal avlarına benzeyen sanal güveleri aramayı öğrettiler. Sanal güve nesilleri ise alakargaların hangi güveleri bulup “öldürebildiğine” göre belirleniyordu. Öyle ki sadece alakargaların bulup öldüremediği sanal güveler bir sonraki kuşağı oluşturabiliyordu.


Alakargalar tek bir tip güve aradıklarında, yani zihinlerinde tek bir arama imgesi olduğunda, avlarını rahatça buluyorlardı. Bir seferde birden çok av tipini aramak zorunda kaldıklarında (yani akıllarında birden çok arama imgesi olduğunda) ise avlarını daha zor buluyorlardı.

Jays computers.gif

Buna ek olarak Bond ve Kamil, mavi alakargaların, en sık karşılaştıkları av tipi hangisiyse o tipi arama imgesi olarak zihinlerinde tuttuklarını keşfettiler. Öte yandan avcıların bu davranışı, sanal güve nesillerinin dış görünüşünün çeşitlenmesine neden oluyordu. Bunun nasıl işlediğini anlamaya çalışalım: Önce kargalarımızın mavi güvelerle beslendiğini varsayalım...

Jaysandmoths.gif


Kargalar mavi güveleri seçtikçe, maviler azalır, kırmızılarsa çoğalmaya devam eder, böylece kırmızı güvelerin mavilere oranı artar. Fakat kırmızı, popülasyonda en yaygın morf haline gelince, kargalar bu sefer de kırmızıları avlamaya başlar...

Jaysandmoths2.gif

Bu sefer de kırmızı güvelerin sıklığı azalır ve mavilerinki artar. Bu salınım içinde kırmızı ve mavi morflar (ve ortamda bulunan diğer renkler) popülasyonda sürekli olarak korunur.


Önceki
Lego® bağlantısı


Sonraki
Mevcut hipotez

Mavi alakarga resmi Kent Nickell’e aittir (2003).

yazdırılabilir görünüm