Bilim insanları, ABD’deki S. invicta popülasyonlarının sahip oldukları bu farklı stratejilerin, bu karıncaların istilası sırasında evrildiği hipotezini ileri sürüyorlar. ABD’nin ilk istilacıları, fethedecek bakir topraklar (çok sayıda boş yuva alanı) buldular ve buna uygun olarak, tek kraliçeli koloni biçimi seçildi. Bu koloniler üredikçe, mevcut yuva alanlarını gitgide daha fazla doldurdular ve Güney Amerika’da yayılmalarını kontrol eden doğal düşmanları bu topraklarda olmadığı için, popülasyon yoğunlukları arttı. Bilim insanları, ABD’nin en yoğun nüfuslu bölgelerinde, çok kraliçeli biçimin şimdi doğal seçilim tarafından tercih edildiğini varsayarak, neden çoklu kolonilerin bu kadar yaygın hale geldiğini açıklıyorlar. Ateş karıncaları bakir toprakları istila ettikçe, kraliçe sayısının zaman içinde nasıl evrilebileceğini görmek için aşağıdaki “BAŞLA” tuşuna tıklayın.
(M harfi Mono yani Tekil koloniler için, P harfi Poly yani Çoğul koloniler için)
Doğal seçilimin, çok kraliçeli kolonilerin artan sıklığından sorumlu olması varsayımı iyi bir tez. Fakat bilim insanlarının önemli bir gerçeği ortaya çıkarmaları gerekiyor: kraliçe sayısının genetik olarak kontrol edildiği gerçeğini. Ne de olsa doğal seçilim sadece genetik temeli olan özellikler üzerinde etkisini gösterebilir. Eğer karıncalar tek bir kraliçeye sadık olmayı öğrenebiliyorlarsa veya bazı çevresel faktörler yeni kraliçeleri kabul etmelerine neden oluyorsa, gözlenen değişimden doğal seçilim sorumlu olamaz. Genelde genlerin hep göz rengi gibi fiziksel karakterleri kontrol ettiğini düşünürüz. Ama genler davranışı da etkileyebilirler. Uzun yıllar, karmaşık davranışların genetiğinin de karmaşık olması gerektiği varsayıldığı için, bir karınca kolonisindeki kraliçe sayısını belirleme davranışı için genetik bir temel göstermeye cesaret edilememişti. Ama 2002’de, evrimsel biyologlar sır perdesini araladılar ve o ”altın” geni buldular.
