A9a:Şenyüz Örümcekleri 04

İçindekiler

<< önceki | sonraki >>

Gizemli bir oran

Gillespie ve Tabashnik, Sam Gon isimli yerli bir biyoloğun tavsiyesi doğrultusunda çalışmalarına Maui Adası’ndaki şenyüz örümcekleri ile başladılar. İkili, bu adadaki örümcek popülasyonunun kabaca üçte ikisinin düz sarı tipte olduğunu, üçte birinin ise diğer desenleri taşıdığını buldular.

Sarı morf dışındaki morflar arasında düz kırmızılar, düz beyazlar, kırmızı gülümsemeler ve kırmızı asık suratlar bulunuyordu. Nesiller boyunca bu “diğer” morfların sıklıkları arasında bir istikrar yoktu. Ama araştırmacılar her nesilde iki sarı örümceğe karşı bir “diğer” morf gördüler. İkiye bir oranı sürekli yineleniyordu.

Gillespie ve Oxford diğer adalardaki şenyüz örümceklerini incelediklerinde şaşırtıcı bir sonuçla karşılaştılar. Her ada benzer örümcek morflarını barındırmakla kalmıyordu, sarı morf ve “diğer” morflar her popülasyonda neredeyse tamamen aynı oranda görülüyordu. Tıpkı Maui’deki gibi, sarı morfun sıklığının diğer desenlilere oranı 2:1 idi.

Bunun neresi şaşırtıcı? Eh, diyelim ki bir çift zar attınız ve bir dü bir yek geldi – bunda bir gariplik yok. Ama diyelim ki bir daha salladınız ve yine dü yek, bir daha, yine dü yek, ve yine ve yine. Neler döndüğünü merak etmeye başlarsınız! Gillespie ve Oxford da buna benzer bir şaşkınlık geçirdiler. Neden dört adanın dördünde de aynı renk deseni aynı sıklıkta bulunuyordu? Neler olup bitiyordu?

Bu sorunun peşinden giden Gillespie ve meslektaşları, bu süreçte şenyüz örümceklerinin evrimi ile ilgili ilginç olgular keşfettiler.

Farklı tebessümler, tek bir tür

Renk sıklıkları gizeminin peşinde