C3:kanitlar 03

İçindekiler

Geçiş Biçimleri

Atasal canlının biçimi ile torunlarının biçimi arasında bir durum sergileyen fosil ya da canlılara geçiş biçimleri denir. Fosil kayıtlarında zaman boyunca değişimi kanıtlayan sayısız geçiş biçimi bulunur.

Pakicetus (altta, solda) günümüzde yaşayan balinaların erken atası olarak tanımlanmıştır. Pakisetidler aslen kara memelileri olmalarına karşın, kulak ve duymayla ilgili pekçok özelleşmiş karakterleri balinalar ve yunuslarla akraba olduklarını açıkça gösterir. Aşağıdaki kafatasının ön kısmında burun delikleri görülüyor.

Günümüzün balinalarının burun delikleri ise (altta, sağda) kafataslarının üst kısmındadır. Bu örnekten de anlaşılacağı üzere, burun deliklerinin konumu zaman içinde değişmiştir, bu yüzden bu iki farklı durum arasında geçiş biçimleri gözlemeyi bekleyebiliriz.

Geçiş biçimi olan Aetiocetus’un burun deliklerinin atasal biçim olan Pakicetus ile modern gri balina arasında olduğuna dikkat edin – geçiş biçiminin fosil kayıtlarındaki mükemmel bir örneği!

Ders kitaplarında da sıklıkla anlatıldığı gibi at ayağının evrimi konusundaki kanılarımızı, atın çok dallı olan evrim ağacında dört bir yana dağılmış fosiller oluşturdu. Bu fosiller evrim ağacının dallarını temsil ederler ve günümüzdeki atların doğrudan soyunu oluşturan türler değildirler. Ancak standart şema dört parmaklı Hyracotherium’un (diğer adıyla Eohippus) tek parmaklı Equusa dönüşürken ortaya çıkan geçiş dönemlerini açıkça gösterir. Fosiller evrimsel bakış açısıyla tahmin edilen geçiş biçimlerinin gerçekten var olduğunu göstermektedir. Solda gördüğünüz şekilde atın evrim ağacının her dalı farklı bir türe işaret eder. Sadece birkaç cinsin ayağı çizilmiş olmasına rağmen parmakların zaman içerisinde giderek azaldığı gözlenmektedir.

Fosil Kanıtları

Omurgalıların geçiş biçimi olan fosilleri hakkında daha fazla bilgi edinin: Talk.Origins Archive Transitional Vertebrate Fossils FAQ(İngilizce)

Kökendeşlikler