Peki, doğal kaynakları koruma yanlısı olan bizler neler yapabiliriz? David’e göre, ilk adım evrimi de hesaba katan hatta tahmin eden bir işletme yöntemi seçmek: “İşleri idare etmekte daha Darwinci olabileceğimiz yollar var.” Ana fikir genetik çeşitliliği korumak olmalı, özellikle de büyük boyutlulukla ilgili genleri. İki olasılık umut vaat ediyor:
• Denizde özel avlanma alanları
Her türlü avlanmanın yasaklandığı büyük alanlar kurarak, büyük boyutluluk genlerine karşı bir seçilimin olmadığı sığınaklar yaratabiliriz. Bu özel alanlarda vücut büyüklüğünün, balıkçılık endüstrisinin zorladığı seçilim kurallarına değil, normal seçilim baskılarına maruz kalarak evrilmesine imkân tanınmış olacak. Bu tarz özel alanlar, popülasyonda genetik çeşitliliğin daha çok korunmasını sağlayacak. Fakat David’in kabul ettiği gibi, “Bunun rağbet görmesini sağlamak zor. Birçok ticari endüstri, balık avlayamayacakları yerlerin olması fikrine karşı çıkıyor.”
• Yeni yakalama kriterleri
Diğer bir seçenekse avlanma düzenini değiştirerek balık popülasyonlarındaki genetik çeşitliliğin korunmasını sağlamak. Şu anda, küçük boyutluluk genlerini kayıracak ve genetik çeşitliliği azaltacak şekilde, popülasyondaki en büyük balıkları seçip almayı ağırlıklı olarak tercih ediyoruz. Küçük balıkları avlayarak bu avlanma eğilimini tersine çevirebileceğimizi düşünebilirsiniz fakat bu uygulama da genetik çeşitliliği azaltacaktır. Ancak, David ortak bir yol öneriyor: sadece orta boydaki balıkları alarak, popülasyondaki hem küçük hem de büyük boyutluluk genlerini koruyabiliriz. Bu şekilde, büyük balıkları almak yerine balıkçıların sadece orta boydaki balıkları almasına izin verilecek. Evrim kuramı bunun hem küçük hem de büyük balık için üreme şansı yaratacağını ve popülasyondaki genetik çeşitliliği koruyacağını öngörmektedir.
